تا که بودیم نبودیم کشت مارا غم بی همنفسی...........

تاکه خفتیم همه بیدار شدند..............

تا که مردیم همگی یار شدند............

قدر ان شیشه بدانید که هست................

نه در ان موقع که افتاد وشکست....................