دنيا به قدر اشک هاي تو وقت ندارد و گوش ها صبرشان به قدر دردهاي تو نيست آي مسافر... تنگ است دالان تنهايي ات آنقدر تنگ است که سايه نيز بي عبور مي شود... تنها تويي و تو تنها و اين رسم نانوشته ي دالان هميشه است...
